Zioła w kosmetyce




HIGIENA I PIELĘGNOWANIE CERY
Cerą nazywamy skórę twarzy. Normalna, zdrowa cera, powinna być gładka i jędrna oraz posiadać cie­listą barwę, bez piegów i przebarwień. Zachowanie zdrowej i ładnej cery związane jest z prawidłową przemianą materii i odpowiednim odżywianiem się. Stosowanie surowców roślinnych przy odpowiednim doborze kosmetyków daje bardzo dobre rezultaty. Od­żywianie się głównie pokarmami pochodzenia zwie­rzęcego jest dla organizmu szkodliwe i powoduje po­przez zaburzenia przemiany materii różnorodne scho­rzenia narządów wewnętrznych. Pożywienie takie za­wiera zbyt mało witamin i soli mineralnych, nadmier­nie obciąża wątrobę i nerki oraz sprzyja nawykowym zaparciom, co znów doprowadza do zatrzymywania w ustroju substancji szkodliwych, zatruwających cały organizm.
Dla zachowania zdrowej, ładnej cery należy spożywać pokarmy zawierające duże ilości witamin, a więc owoce, jarzyny, mleko, masło, jaja. Jednocześnie na­leży ograniczyć pokarmy ciężko strawne, ostre przyprawy, słodycze i alkohol. Niezmiernie ważną rzeczą jest uregulowanie trawienia, niedopuszczanie do za­parć przez odpowiedni dobór diety oraz przez picie idol (kruszyna, len, szakłak). Częste przebywanie na świe­żym powietrzu, gimnastyka, spacery, częste wietrze­nie pomieszczeń, unikanie przebywania w powietrzu przesyconym dymem papierosowym — to również ważne czynniki, konieczne do zachowania zdrowej cery.
Prawidłową cerę spotyka się na ogół rzadko, bywa ona zwykle zbyt sucha lub zbyt tłusta. Przed rozpo­częciem stosowania ziół należy zasięgnąć porady le­karskiej dla odpowiedniego do danej cery doboru ziół.
Szerokie zastosowanie w kosmetyce znajdują mase­czki, których działanie odżywcze, w zależności od do­boru składników, jest osłaniające, wzmacniające, oczyszczające lub inne. Korzystne działanie maseczek na cerę znane było i szeroko wykorzystywane już w starożytności. Rzymianki najczęściej poza masecz­kami z różnych ziół stosowały maseczki mączne.
Nowoczesna kosmetyka pokłada duże nadzieje w sto­sowaniu maseczek, które przedłużają młodzień­czy wygląd skóry.

PIELĘGNOWANIE CERY SUCHEJ
Cerę suchą charakteryzuje cienki, łuszczący się i łatwo pękający naskórek. Jest ona bardzo wrażliwa na słońce, na wiatr, zimno, a często także na wodę i mydło.
Pielęgnowanie cery suchej polega głównie na jej ochronie i wzmacnianiu. Nie należy myć twarzy wię­cej niż 2 razy na dzień. Wieczorem myć letnią wodą z mydłem, a rano wystarczy obmyć twarz letnią wodą.
Przed udaniem się na spoczynek można stosować wzmacniające sikorę maseczki ziołowe lub obmywania naparami z ziół.
Maseczka ziołowa ochraniająca. Siemienia lnianego łyżkę stołową, liści rozmarynu i kwiatu rumianku po łyżeczce do herbaty. Zioła zalać przegotowaną zimną wodą do gęstości papki.
Nałożyć na twarz. Po 10—20 minutach zmyć watką zmaczaną w letniej wodzie.
Maseczki owocowe wzmacniające (z dużą zawartoś­cią witaminy C). Maseczki te sporządza się z truska­wek, malin, poziomek, pomidorów lub ogórków.
Po umyciu twarzy letnią wodą zaleca się kłaść na czole, policzkach, brodzie świeży ogórek lub pomidory pokrojone w cienkie plasterki, poziomki, maliny, trus­kawki. Można też rozgnieść je na skórze. Maseczkę trzeba trzymać około 10—30 minut. Po zdjęciu przetrzeć de­likatnie skórę twarzy watką zmaczaną w letnim mleku lub w naparze rumianku.
Nalewka ziołowa z winem. Wina gronowego butelkę, kwiatów rumianku i liści mięty po garści. Można do­dać także łyżkę stołową spirytusu salicylowego. Zioła za­lać winem, odstawić na 10 dni. Przecedzić przez gęste lniane płótno.
Do zmywania twarzy.
Nalewka ze spirytusem. Spirytusu butelkę ćwierć - litrową, soku poziomkowego i soku ogórkowego połowa szklanki. Przyrządzać i stosować jak wyżej.
W skłonności do pękania cery zaleca się obmywanie twarzy odwarem rumianku w mleku.
Maseczka z truskawek i malin. Na cerę bardzo su­chą najlepiej działa maseczka składająca się z poło­wy żółtka, jednej truskawki lub kilku malin oraz z odrobiny mąki kartoflanej. Wszystkie te składniki należy dokładnie wymieszać i rozetrzeć na gładką masę.
Nakłada się tę masę na dokładnie umytą twarz i zo­stawia przez 15—30 minut. Następnie myje się twarz przegotowaną, letnią wodą. Maseczkę taką można sto­sować 2—3 razy tygodniowo.

PIELĘGNOWANIE CERY TŁUSTEJ
Cera tłusta występuje najczęściej w wieku pokwitania (okres dojrzewania). Charakteryzuje ją tłusty, świecący wygląd oraz tzw. wągry i pryszcze. Pielęgno­wanie cery tłustej polega głównie na jej oczyszcza­niu i odtłuszczaniu. Myć twarz należy ciepłą wodą z mydłem lub z dodatkiem naparu z rumianku (połowa szklanki naparu na litr wody lub mleka). Oczyszczać skórę można stosując maseczki ziołowe rozpulchniające i łagodzące oraz obmywania i kąpiele.
Maseczka ziołowa oczyszczająca. Kwiatu rumianku 3 łyżki stołowe, liści prawoślazu i siemienia lnianego po łyżce, ziela nostrzyku 1 łyżkę. Zalać ciepłą wodą i zmieszać na gęstą papkę. Ciepłą papkę szybko nakła­dać na twarz, pozostawiając wolne okolice oczu i ust. Pod oczy dobrze jest nałożyć nieco kremu. Następnie pokryć twarz płatkami ligniny, nałożyć na to maseczkę uszytą z gazy oraz maseczkę z ceratki. Maseczkę trzy­mać na twarzy przez 10—30 minut. Po zdjęciu jej ob­myć twarz ciepłym naparem z rumianku.
Maseczka ziołowa oczyszczająca. Kwiatu rumianku 3 łyżki stołowe, liści rozmarynu i siemienia lnianego po 2 łyżki. Przyrządzić i stosować jak wyżej.
W przypadkach dużego łojotoku zaleca się stosowa­nie płynów ściągających, sporządzanych z ziół z dodat­kiem spirytusu.
Płyny ściągające.
Po łyżce stołowej kwiatu rumianku, liści mięty, ziela bratków oraz łyżeczkę do herbaty esencji herba­cianej. Zioła zalać szklanką spirytusu 60° i szczelnie zamknąć naczynie. Odstawić na tydzień. Przecedzić przez lniane płótno.
Moczyć w płynie watkę i przecierać nią twarz.
Po łyżce stołowej kwiatu rumianku i kwiatu bzu. Przecedzić i stosować jak wyżej.
Po łyżce stołowej liści mięty i kwiatu rumianku. Przyrządzić i stosować jak wyżej.
Maseczka ziołowa ściągająca. Kwiatu rumianku i liści poziomek po 2 łyżki stołowe, liści jeżyn 1 łyżkę — roz­prowadzić przegotowaną zimną wodą do gęstości papki.
Nakładać na twarz. Zmywać zimną wodą po 15 mi­nutach.
Maseczka z płatków owsianych (oczyszczająca). Płatków owsianych garść zalać taką ilością wrzątku, by powstała papka.
Ciepłą papkę nakładać na twarz na 15 minut. Zmy­wać letnią wodą.
Nalewka z winem (na piegi i plamy). Po łyżce sto­łowej ziela pokrzyw i korzeni chrzanu. Zalać zioła butelką wina gronowego, zakorkować, odstawić na 2, tygodnie. Przecedzić przez gęste lniane płótno.
Do nacierania twarzy.
Maseczka ziołowa wybielająca cerę. Ziela bratków łyżkę stołową zalać mlekiem do gęstości papki.
Nakładać na twarz na 10—15 minut. Zmywać watką zmaczaną w letnim mleku.
Uwaga. Mycie twarzy w wodzie z dodatkiem naparu z ziela krwawnika i kwiatów rumianku wybiela i wygładza cerę.
Nalewka ogórkowa. Świeży, jędrny, duży ogórek utrzeć na tarce. Uzyskaną miazgę włożyć do słoika, dodać łyżkę stołową miodu i zalać szklanką wódki. Zostawić tę nalewkę w miejscu nasłonecznionym na okres około 4 tygodni, a następnie odcedzić przez gęstą szmatkę.
Obmywać twarz codziennie wieczorem po dokład­nym umyciu wodą.

HIGIENA I PIELĘGNOWANIE WŁOSÓW
Pielęgnowanie włosów polega głównie na utrzyma­niu ich w czystości, na odpowiednim układaniu oraz na ochronie przed czynnikami szkodliwymi.
Włosy normalnie należy myć raz na 2 tygodnie w ciepłej, miękkiej wodzie (woda źródlana lub desz­czowa). Włosy jasne należy płukać w wodzie z dodat­kiem naparu z rumianku — nadaje im to złocistą barwę.
Celem utrzymania właściwego połysku włosów i ich ułożenia, należy je codziennie szczotkować przez 1—2 minut. Szczotkowanie usuwa łupież i kurz pokrywający włosy i skórę głowy oraz równomiernie rozprowadza i łuszcz wydzielany przez gruczoły łojowe. Sarno szczot­kowanie jest doskonałym masażem skóry głowy — powoduje jej lepsze ukrwienie, a więc i wzmacnia ce­bulki włosowe.
Zaleca się jak najczęstsze chodzenie z głową odkrytą. Nie zakładać na noc „siatek" ani czepków na włosy, które uciskają skórę głowy, powodując tym złe wa­runki krążenia krwi — stąd powstaje masowe wypa­danie włosów. Szkodliwie na włosy wpływa także ich częste zwilżanie i skrapianie.
Człowiek traci codziennie przeciętnie 30—50 wło­sów; jest to zjawisko normalne i nie powoduje więk­szych zmian w owłosieniu. Wypadanie większej ilości włosów świadczy o stanie chorobowym.
Przyczyny łysienia są bardzo różnorodne i skompli­kowane. Najczęściej wypadanie włosów połączone jest z łojotokiem. Łojotok występuje zazwyczaj w okresie dojrzewania, szczególnie u chłopców. Na głowie ma on postać łupieżu łojotokowego (łupież tłusty). Włosy są tłuste, na skórze głowy tworzą się brudnożółtawe łuski, które następnie, w razie nieprzestrzegania higieny, mogą pokryć twardym strupem całą skórę. Występuje uczucie swędzenia. Włosy takie stanowią doskonałą pożywkę dla bakterii i różnego rodzaju grzybków, któ­re doprowadzają prędzej czy później do wyłysienia. W takich przypadkach należy zawsze zasięgnąć porady lekarskiej.
Do właściwego pielęgnowania włosów zaleca się sto­sowanie ziół w postaci kąpieli i obmywań skóry głowy.
Odwar z pokrzyw na occie. Dwie garście liści po­krzyw zalać litrem octu. Zagotować i odcedzić.
Do mycia głowy.
Nalewka z pokrzyw ze spirytusem. Dwie garście liści pokrzyw zalać 2 szklankami spirytusu. Odstawić na 2 tygodnie w miejscu słonecznym. Odcedzić.
Pół szklanki na litr wody do mycia głowy.
Odwar z wierzby. Garść kory wierzby zalać litrem wrzątku. Gotować 10 minut i odcedzić.
Do mycia głowy.
Odwar ze skrzypu. Garść ziela skrzypu zalać litrem wrzątku. Zagotować i odcedzić.
Nalewka orzechowa (do barwienia włosów). Zielone łupiny orzecha włoskiego drobno posiekać, wsypać do słoika, zalać spirytusem 60° i postawić na słońcu, nie nakrywając. Otrzymaną nalewkę zmieszać z gliceryną (po połowie).
Używać do barwienia włosów na kolor ciemnoblond.
Celem nadania włosom jasnozłocistej barwy zaleca się mycie głowy w naparach z tataraku, dziurawca, ru­mianku, szałwii, łopianu, dębu, wierzby i skrzypu.
Uwaga. Dodawanie do wody octu (łyżkę stołową na litr wody) nadaje włosom puszystość i miękkość.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Ads Inside Post