HIGIENA I PIELĘGNOWANIE CERY
Cerą
nazywamy skórę twarzy. Normalna, zdrowa cera, powinna być gładka i jędrna oraz
posiadać cielistą barwę, bez piegów i przebarwień. Zachowanie zdrowej i ładnej
cery związane jest z prawidłową przemianą materii i odpowiednim odżywianiem
się. Stosowanie surowców roślinnych przy odpowiednim doborze kosmetyków daje
bardzo dobre rezultaty. Odżywianie się głównie pokarmami pochodzenia zwierzęcego
jest dla organizmu szkodliwe i powoduje poprzez zaburzenia przemiany materii
różnorodne schorzenia narządów wewnętrznych. Pożywienie takie zawiera zbyt
mało witamin i soli mineralnych, nadmiernie obciąża wątrobę i nerki oraz
sprzyja nawykowym zaparciom, co znów doprowadza do zatrzymywania w ustroju
substancji szkodliwych, zatruwających cały organizm.
Dla
zachowania zdrowej, ładnej cery należy spożywać pokarmy zawierające duże ilości
witamin, a więc owoce, jarzyny, mleko, masło, jaja. Jednocześnie należy
ograniczyć pokarmy ciężko strawne, ostre przyprawy, słodycze i alkohol.
Niezmiernie ważną rzeczą jest uregulowanie trawienia, niedopuszczanie do zaparć
przez odpowiedni dobór diety oraz przez picie idol (kruszyna, len, szakłak).
Częste przebywanie na świeżym powietrzu, gimnastyka, spacery, częste wietrzenie
pomieszczeń, unikanie przebywania w powietrzu przesyconym dymem papierosowym —
to również ważne czynniki, konieczne do zachowania zdrowej cery.
Prawidłową
cerę spotyka się na ogół rzadko, bywa ona zwykle zbyt sucha lub zbyt tłusta.
Przed rozpoczęciem stosowania ziół należy zasięgnąć porady lekarskiej dla
odpowiedniego do danej cery doboru ziół.
Szerokie
zastosowanie w kosmetyce znajdują maseczki, których działanie odżywcze, w
zależności od doboru składników, jest osłaniające, wzmacniające, oczyszczające
lub inne. Korzystne działanie maseczek na cerę znane było i szeroko
wykorzystywane już w starożytności. Rzymianki najczęściej poza maseczkami z
różnych ziół stosowały maseczki mączne.
Nowoczesna
kosmetyka pokłada duże nadzieje w stosowaniu maseczek, które przedłużają
młodzieńczy wygląd skóry.
PIELĘGNOWANIE CERY SUCHEJ
Cerę
suchą charakteryzuje cienki, łuszczący się i łatwo pękający naskórek. Jest ona
bardzo wrażliwa na słońce, na wiatr, zimno, a często także na wodę i mydło.
Pielęgnowanie
cery suchej polega głównie na jej ochronie i wzmacnianiu. Nie należy myć twarzy
więcej niż 2 razy na dzień. Wieczorem myć letnią wodą z mydłem, a rano
wystarczy obmyć twarz letnią wodą.
Przed
udaniem się na spoczynek można stosować wzmacniające sikorę maseczki ziołowe
lub obmywania naparami z ziół.
Maseczka
ziołowa ochraniająca. Siemienia lnianego łyżkę stołową, liści rozmarynu i
kwiatu rumianku po łyżeczce do herbaty. Zioła zalać przegotowaną zimną wodą do
gęstości papki.
Nałożyć
na twarz. Po 10—20 minutach zmyć watką zmaczaną w letniej wodzie.
Maseczki
owocowe wzmacniające (z dużą zawartością witaminy C). Maseczki te sporządza
się z truskawek, malin, poziomek, pomidorów lub ogórków.
Po
umyciu twarzy letnią wodą zaleca się kłaść na czole, policzkach, brodzie świeży
ogórek lub pomidory pokrojone w cienkie plasterki, poziomki, maliny, truskawki.
Można też rozgnieść je na skórze. Maseczkę trzeba trzymać około 10—30 minut. Po
zdjęciu przetrzeć delikatnie skórę twarzy watką zmaczaną w letnim mleku lub w
naparze rumianku.
Nalewka
ziołowa z winem. Wina gronowego butelkę, kwiatów rumianku i liści mięty po
garści. Można dodać także łyżkę stołową spirytusu salicylowego. Zioła zalać
winem, odstawić na 10 dni. Przecedzić przez gęste lniane płótno.
Do
zmywania twarzy.
Nalewka
ze spirytusem. Spirytusu butelkę ćwierć - litrową, soku poziomkowego i soku
ogórkowego połowa szklanki. Przyrządzać i stosować jak wyżej.
W
skłonności do pękania cery zaleca się obmywanie twarzy odwarem rumianku w
mleku.
Maseczka
z truskawek i malin. Na cerę bardzo suchą najlepiej działa maseczka składająca
się z połowy żółtka, jednej truskawki lub kilku malin oraz z odrobiny mąki
kartoflanej. Wszystkie te składniki należy dokładnie wymieszać i rozetrzeć na
gładką masę.
Nakłada
się tę masę na dokładnie umytą twarz i zostawia przez 15—30 minut. Następnie
myje się twarz przegotowaną, letnią wodą. Maseczkę taką można stosować 2—3
razy tygodniowo.
PIELĘGNOWANIE CERY TŁUSTEJ
Cera
tłusta występuje najczęściej w wieku pokwitania (okres dojrzewania).
Charakteryzuje ją tłusty, świecący wygląd oraz tzw. wągry i pryszcze. Pielęgnowanie
cery tłustej polega głównie na jej oczyszczaniu i odtłuszczaniu. Myć twarz
należy ciepłą wodą z mydłem lub z dodatkiem naparu z rumianku (połowa szklanki
naparu na litr wody lub mleka). Oczyszczać skórę można stosując maseczki
ziołowe rozpulchniające i łagodzące oraz obmywania i kąpiele.
Maseczka
ziołowa oczyszczająca. Kwiatu rumianku 3 łyżki stołowe, liści prawoślazu i
siemienia lnianego po łyżce, ziela nostrzyku 1 łyżkę. Zalać ciepłą wodą i
zmieszać na gęstą papkę. Ciepłą papkę szybko nakładać na twarz, pozostawiając
wolne okolice oczu i ust. Pod oczy dobrze jest nałożyć nieco kremu. Następnie
pokryć twarz płatkami ligniny, nałożyć na to maseczkę uszytą z gazy oraz
maseczkę z ceratki. Maseczkę trzymać na twarzy przez 10—30 minut. Po zdjęciu
jej obmyć twarz ciepłym naparem z rumianku.
Maseczka
ziołowa oczyszczająca. Kwiatu rumianku 3 łyżki stołowe, liści rozmarynu i
siemienia lnianego po 2 łyżki. Przyrządzić i stosować jak wyżej.
W
przypadkach dużego łojotoku zaleca się stosowanie płynów ściągających,
sporządzanych z ziół z dodatkiem spirytusu.
Płyny ściągające.
Po
łyżce stołowej kwiatu rumianku, liści mięty, ziela bratków oraz łyżeczkę do
herbaty esencji herbacianej. Zioła zalać szklanką spirytusu 60° i szczelnie
zamknąć naczynie. Odstawić na tydzień. Przecedzić przez lniane płótno.
Moczyć
w płynie watkę i przecierać nią twarz.
Po
łyżce stołowej kwiatu rumianku i kwiatu bzu. Przecedzić i stosować jak wyżej.
Po
łyżce stołowej liści mięty i kwiatu rumianku. Przyrządzić i stosować jak wyżej.
Maseczka
ziołowa ściągająca. Kwiatu rumianku i liści poziomek po 2 łyżki stołowe, liści
jeżyn 1 łyżkę — rozprowadzić przegotowaną zimną wodą do gęstości papki.
Nakładać
na twarz. Zmywać zimną wodą po 15 minutach.
Maseczka
z płatków owsianych (oczyszczająca). Płatków owsianych garść zalać taką ilością
wrzątku, by powstała papka.
Ciepłą
papkę nakładać na twarz na 15 minut. Zmywać letnią wodą.
Nalewka
z winem (na piegi i plamy). Po łyżce stołowej ziela pokrzyw i korzeni chrzanu.
Zalać zioła butelką wina gronowego, zakorkować, odstawić na 2, tygodnie.
Przecedzić przez gęste lniane płótno.
Do
nacierania twarzy.
Maseczka
ziołowa wybielająca cerę. Ziela bratków łyżkę stołową zalać mlekiem do gęstości
papki.
Nakładać
na twarz na 10—15 minut. Zmywać watką zmaczaną w letnim mleku.
Uwaga.
Mycie twarzy w wodzie z dodatkiem naparu z ziela krwawnika i kwiatów rumianku
wybiela i wygładza cerę.
Nalewka
ogórkowa. Świeży, jędrny, duży ogórek utrzeć na tarce. Uzyskaną miazgę włożyć
do słoika, dodać łyżkę stołową miodu i zalać szklanką wódki. Zostawić tę
nalewkę w miejscu nasłonecznionym na okres około 4 tygodni, a następnie
odcedzić przez gęstą szmatkę.
Obmywać
twarz codziennie wieczorem po dokładnym umyciu wodą.
HIGIENA I PIELĘGNOWANIE WŁOSÓW
Pielęgnowanie
włosów polega głównie na utrzymaniu ich w czystości, na odpowiednim układaniu
oraz na ochronie przed czynnikami szkodliwymi.
Włosy
normalnie należy myć raz na 2 tygodnie w ciepłej, miękkiej wodzie (woda
źródlana lub deszczowa). Włosy jasne należy płukać w wodzie z dodatkiem
naparu z rumianku — nadaje im to złocistą barwę.
Celem
utrzymania właściwego połysku włosów i ich ułożenia, należy je codziennie
szczotkować przez 1—2 minut. Szczotkowanie usuwa łupież i kurz pokrywający
włosy i skórę głowy oraz równomiernie rozprowadza i łuszcz wydzielany przez
gruczoły łojowe. Sarno szczotkowanie jest doskonałym masażem skóry głowy —
powoduje jej lepsze ukrwienie, a więc i wzmacnia cebulki włosowe.
Zaleca
się jak najczęstsze chodzenie z głową odkrytą. Nie zakładać na noc
„siatek" ani czepków na włosy, które uciskają skórę głowy, powodując tym złe
warunki krążenia krwi — stąd powstaje masowe wypadanie włosów. Szkodliwie na
włosy wpływa także ich częste zwilżanie i skrapianie.
Człowiek
traci codziennie przeciętnie 30—50 włosów; jest to zjawisko normalne i nie
powoduje większych zmian w owłosieniu. Wypadanie większej ilości włosów
świadczy o stanie chorobowym.
Przyczyny
łysienia są bardzo różnorodne i skomplikowane. Najczęściej wypadanie włosów
połączone jest z łojotokiem. Łojotok występuje zazwyczaj w okresie dojrzewania,
szczególnie u chłopców. Na głowie ma on postać łupieżu łojotokowego (łupież
tłusty). Włosy są tłuste, na skórze głowy tworzą się brudnożółtawe łuski, które
następnie, w razie nieprzestrzegania higieny, mogą pokryć twardym strupem całą
skórę. Występuje uczucie swędzenia. Włosy takie stanowią doskonałą pożywkę dla
bakterii i różnego rodzaju grzybków, które doprowadzają prędzej czy później do
wyłysienia. W takich przypadkach należy zawsze zasięgnąć porady lekarskiej.
Do
właściwego pielęgnowania włosów zaleca się stosowanie ziół w postaci kąpieli i
obmywań skóry głowy.
Odwar
z pokrzyw na occie. Dwie garście liści pokrzyw zalać litrem octu. Zagotować i
odcedzić.
Do
mycia głowy.
Nalewka
z pokrzyw ze spirytusem. Dwie garście liści pokrzyw zalać 2 szklankami
spirytusu. Odstawić na 2 tygodnie w miejscu słonecznym. Odcedzić.
Pół
szklanki na litr wody do mycia głowy.
Odwar
z wierzby. Garść kory wierzby zalać litrem wrzątku. Gotować 10 minut i
odcedzić.
Do
mycia głowy.
Odwar
ze skrzypu. Garść ziela skrzypu zalać litrem wrzątku. Zagotować i odcedzić.
Nalewka
orzechowa (do barwienia włosów). Zielone łupiny orzecha włoskiego drobno
posiekać, wsypać do słoika, zalać spirytusem 60° i postawić na słońcu, nie
nakrywając. Otrzymaną nalewkę zmieszać z gliceryną (po połowie).
Używać
do barwienia włosów na kolor ciemnoblond.
Celem
nadania włosom jasnozłocistej barwy zaleca się mycie głowy w naparach z
tataraku, dziurawca, rumianku, szałwii, łopianu, dębu, wierzby i skrzypu.
Uwaga.
Dodawanie do wody octu (łyżkę stołową na litr wody) nadaje włosom puszystość i
miękkość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz